Usulca ruhuna binipte gittin
Terk eden olmayı sen bilerek seçtin
Yalnızlık koynuma düştü her gece
Masaldı uyuttun ya da ben kandım
Sakindi sularım sessiz ağlardım
Fırtınayı bu boranı sen içime attın
Tut ki çıldırdım
Tut ki ölüyorum
Giderken bile senden
Sana dönüyorum
İnanmak uzakta ıssız bir şehir
Üstümüzden uçardı hep yemin kuşları
Haliçte mahsun bir geminin hüznü
Anlardı belki bizi bir gün kim bilir
Tut ki çıldırdım
Tut ki ölüyorum
Giderken bile senden
Sana dönüyorum.
Kayıt Tarihi : 9.3.2015 22:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!