Tut ellerimden tut çocuk,
Bana insanlığı öğret,
Götür beni çocukluğunun,
En masum kıyılarına,
Sakın ha sen bana bakma,
Ben örnek olma özelliğimi çoktan yitirmişim,
Ben çoktan kirlenmişim bencilliğimle,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta