E:
Merhaba; gözlerinden dünyayı izlediğim,
Ruhunun derinlerinde hayallere daldığım, gamzelerinde uyuyup uyanmak istemediğim kadın: Mihriban'ım.
K:
Merhaba; dilinden damla damla bal akıtan, ruhundan huzur saçan, içimde fırtınalar koparan adam: Abdürrahim'im.
Bilmeni isterim ki o Mihriban'dan artık eser yok.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Kaçır beni dediği yerde ben koptum gülmekten. Ben olsam güvenmezdim. Başkasını yakan, beni de yakar. Başkasına nasıl sahip çıktığı, onu nasıl terk etmediği, sevdiği ona olan güvenimi korur.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta