Mihriban'ım(abdürrahim'im) Diyalog

E:
Merhaba; gözlerinden dünyayı izlediğim,
Ruhunun derinlerinde hayallere daldığım, gamzelerinde uyuyup uyanmak istemediğim kadın: Mihriban'ım.

K:
Merhaba; dilinden damla damla bal akıtan, ruhundan huzur saçan, içimde fırtınalar koparan adam: Abdürrahim'im.
Bilmeni isterim ki o Mihriban'dan artık eser yok.
Sözleri kayıp, gözleri buğulu, dilleri lâl; sen öldü say beni.

E:
Neden çattın kaşlarını? Neden üzdün o güzel canânı? Niye dersin ki “Mihriban öldü”? Gözlerin gözümdeyken, ellerin elimdeyken nasıl dersin “öldü”? Bir gül mü ki soldu?

K:
Ben artık eski ben değilim.
O uğruna şarkılar yazdığın, besteler bestelediğin, bir bakışına yanıp kavrulduğun o kadın ben değilim.
Ama kendime engel olamıyorum; seni hâlâ sevsem de olmaz artık. Bizden git ve mutlu ol, Abdürrahim'im.

E:
Yapma Mihriban'ım; atma beni ateşlere. Ben sensiz yaşayamam.
Elim varmaz tezeneye, dilim varmaz türkü söylemeye. Yakma yüreğimi; seni bu kadar severken herkese ve her şeye rest çekerken “git” deme bana; gidemem, gidemem Mihriban'ım.

K:
“Kal” desem yanacaksın; belki de herkes yanacak.
Nasıl derim sana “gitme, kal”?
Bir sevda uğruna herkesi ateşe atamam ben. Kaderime boyun eğer, bağrıma taş basarım; diyemem “Abdürrahim'im”, diyemem kal.

E:
İsterse dünya batsın, kim yanarsa yansın; izin vermem.
El olmana izin vermem; bu sevdaya kara çalmana, başına siyah yemeni bağlamana.
Ben yaşıyorum, ölmedim.
Öldüremezsin bizi; izin vermem, Mihriban'ım, izin vermem.

K:
Yani, kim yanarsa yansın, kim giderse gitsin, kim biterse bitsin—izin vermezsin öyle mi? Beni bu kadar çok seviyorsun öyle mi? Saçıma kıyamıyorsun öyle mi? Öyleyse razıyım; ateşinde yanmaya razıyım, uğrunda küle dönmeye. Kaçır beni, Abdürrahim'im, kaçır beni.

E:
Tut elimden, gidelim Mihriban'ım. Eğer öleceksek de beraber ölelim; hadi, tut elimi, kaçalım, gidelim buralardan. Sevdamız dillerden dillere, yüreklerden yüreklere dolansın; kaçalım Mihriban'ım.
Varsa kaderimizde ölmek, kefensiz gömülmek; saçınla sarıp, gülüşünle yıkasınlar beni. Gidelim Mihriban'ım, hadi gidelim.

K:
Al yüreğim, senindir.
Al ellerim, senindir.
Al saçlarım, senindir.
Eğer ki kaderimizde yoksa kavuşmak, ölürsem sözlerinle sarıp, türkülerinle gömsünler beni; kaçalım, Abdürrahim'im.
Sevdalılar bizi söylesin; “sevda” denince Mihriban desin, dağlar, taşlar dile gelsin, Abdürrahim'im.

E:
Sana söz veriyorum, Mihriban'ım:
Yer, gök sevdamızla yankılanacak.
Her seven sevdiğine bizi anlatacak; aşkımız sonsuza kadar yaşayacak.
Aşk denildiğinde de, sevda denildiğinde de “Abdürrahim” ve “Mihriban” diyecek her dil.
Her göz sen gibi bakmak isteyecek, her yürek sen gibi yanma isteyecek. Hadi, tut elimi; yolumuz uzun, Mihriban'ım—tut elimi.
21.09.2025 17:35