bir istiridye içinde olmazmış iki hayat
ve insan ancak kör edici bir ışıkta
cüretli bir hayale kayar.
kırılma!
seni bildiğimi biliyorsun okları saplarken uzaklığına
biz niye sadece acının yolunu biliyoruz sus pus
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Doğrusu imge,akıcılık ve derinlik ifadenin ve kalemin gücüyle yoldaş olmuş,ortaya böyle güzel bir şiir çıkmış....tutulan eller bırakılmasın dileğiyle,zevkle okudum...kutlarım...saygılar..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta