Nazan Yinanç Şiirleri - Şair Nazan Yinanç

Nazan Yinanç

"Ax, gecemin kıvırcık pürçeği
Kıyıya vuran tüm sahnelere dönüyorum sırtımı...
Bahçe Ee"

biz biriz sardunya
ah biziz

Devamını Oku
Nazan Yinanç

1

Gelsen
Sessiz harflerinden okusan mevsimleri
Kısa şiirler yazsan nisanın baharla geldiği zamana
Yoksulluğu azalsa düşlerin

Devamını Oku
Nazan Yinanç

oysa bir papatya yeterdi
seni anlamaya
seni sevmeye bir türkü
bir halay
öldüğün şehirde değilim arkadaşım
ama Ankara'dayım

Devamını Oku
Nazan Yinanç

seni düşünmek
kalbine dokunmaktı suyun
yaranın kabuğunu soymak
ve neşteri tam üstüne bırakmak susmanın


Devamını Oku
Nazan Yinanç

"ben gurbete giderdim
telefon direkleri
ağaçlar
sıra sıra dağlar bizim eve giderdi... Uğur Balcıoğlu"

ben gurbete giderdim

Devamını Oku
Nazan Yinanç

"yine düşüyor ipek mendil
bir yeşildir
sızıyor yine
güneşin
dudağının
kenarından

Devamını Oku
Nazan Yinanç

bu bulut sen misin
gecenin efkarından yorgun
gündüzün telaşından sevdalı

sen misin bu rüzgar
kapılarda uğuldayan hasret

Devamını Oku
Nazan Yinanç

bir köy evinde
kar yolları kapadığında
sessiz harflerle bak yüzüme
koluma gir
sonsuz bir duayla uyuyayım seni
rüzgarla ve denizle

Devamını Oku
Nazan Yinanç

işte böyle kayboldu zaman
içi boşaldı suyun
dağ eksildi

küçük ırmak sen bu elden gideli
bozuldu bahçeler bağlar

Devamını Oku
Nazan Yinanç


güz uğramadan
senin aşkına bakmak
prematüre doğan kimsesiz bir çocuğu emzirerek memelerinden
güneşe banar gibi katıksız ekmeği
su vererek toprağı delen sürgüne

Devamını Oku