1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Türküler söylüyordum
Nakaratlarında sen olan türküler
Çıngıraklar çaldı, balyozlar vurdu.
Saçların okşadı yüzümü seni öperken
Mışıl mışıl uykusunda gözlerin ve sular
Ve suları uyandırdı sevdam
Gülümsemelerin son çizgide kaldı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta