gül toprağı kokardı sensizlik
kapıların ardında tomurcuklanırken ayrılık
hüznümü gözlerine zimmetledim ağlama yavrum
yankınla sarsılmasın hiçbir çocuk
sabah üşümelerine ılık süt ol
gülerek gazellenişine gençliğimizin
gidiyorum da üstelik
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta