korkarım koynuna girmekten
ağlamaksa avuntuların, sonunda.
yok olmalı o zaman son yirmibeş yılım
doğduğum için özürlerim olacak geriye.
ismimi bir daha sorsan
düşlerimin adresini alacaksın cevaben
yolumu sorsan karmakarışık asmalar eline veririm
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta