Türkü(Kalpten Kalbe) Şiiri - İzzet Yaylacı

Efsunkar gecelerde yalnız kalırsan
Yüreğin doluyorsa kıpkızıl korla
Hasretin kokusunu o an alırsan
Sımsıcak yatağından özlemle fırla

Nasıl haykırıyorsa sevgiyle gökler
Bir gülüşünü gönlüm yıllarca bekler
Mezarımın üstünde taze çiçekler
Büyüse de gel bana bir yığın sırla

Kalbimin titreyişi ruhuna vursun
Sen yanımda ol da tek yüreğim dursun
Zaman yine haince tuzaklar kursun
Unutturmasın beni mevsimler zorla

Seninle çıktı yola şu deli gönlüm
Bitmesin o kutlu yol bitsin de ömrüm
Bakışlarında şayet bir gizli düğüm
Konarsa enginlere anma kahırla

Gözleri doluyorsa vuslat uzaksa
Her geçen gün vuslata gizli tuzaksa
Katre katre gözyaşın ağzını yaksa
Bil ki gönlünde benim beni hatırla

Sevgi nedir bilirsen sevgili nedir
Kalbim sensiz adeta bir viranedir
Beklettiğin yetmez mi gel kalbime gir
Ya gönlümü alıver birkaç satırla

Gözlerin gözlerime değeli beri
Yoldaş ettin sen bana, gamı kederi
Kaderinden bihaber şu derbederi
Basar mısın sinene bin bir sabırla?