İçimden bir türkü tutturmuş,
tedirgin, solgun, epeyce yorgun.
Çaldığım kapılarda tuhaf çehreler,
ayrılık yüreğimde otağ kurmuş.
Birgün yuvaya dönerim umuduyla,
daha yüksek sesle söylerim türkümü.
Sesimin yankısında boğulmuş,
korkum büyütür kendini.
Tesellisiz kalmışım bir garip boşlukta.
Biri dinlesede bitirsem türkümü.
24/08/2004
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 24.8.2004 11:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!