Geçerken bir gün ulu çınarlı yollardan,
Tarihi hatırladım bin yaşındaki ağaçtan.
Kıvrımlarını gizlemiş, utanıyor bizlerden.
Dedeleri devlerdi, torunları cüceden.
Ulu dalları çınarın, savrulurken rüzgârda,
Bak el sallıyor bizlere, mazideki anılar.
Pek kahramandı atamız, titretirdi âlemi.
Kalk artık ayağa kalk, incinmesin atamız.
Bak İslam ülkeleri hep kan ağlıyor kan.
Sen yoksun, hepsi suskun, zavallı, perişan.
Ey Türkoğlu kendi gücünü bir anlasan.
Doğrul, hem Türklük kurtulsun, hem İslam.
Kayıt Tarihi : 8.1.2008 23:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Keleş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/08/turkoglu-5.jpg)
İşte mesele doğrulmak ve ayağa fırmakta ama ...?
Selam ve dua ile.
Selamlarımı gönderdinm gönldaşıma.
TÜM YORUMLAR (1)