Vicdanıma bomba atmışlar gibi,
Maden ocağında göçük gibiyim.
Camları toprağa katmışlar gibi,
Girdaplar içinde köpük gibiyim.
Dinamitle bir dağ gibi yıkmışlar,
Yıkılırken zevke dalıp bakmışlar,
Dişlilerle parça parça yapmışlar,
Yalı kenarında büklük gibiyim.
Havasız kaldıkça duman solurum,
Kayalar altında viran olurum,
Budur işte benim gerçek sorunum,
Pirinç çuvalında sökük gibiyim.
Beynim geniş gönlüm geniş izlerim,
Gece yatar gündüz kalkar gözlerim,
Yokuşlarda tutmaz oldu dizlerim,
Öksüz kalmış yüce Türklük gibiyim.
Bir çakıl taşına dünyayı yakan,
Çıkıp gök kubbede seyrine bakan,
İnerken kalplere şimşekler çakan,
Tarihi anlatan günlük gibiyim.
Hasan bu topraklar akıllar üstü,
Sahipsiz kalırken bizlere küstü,
Lakin yer kürenin beynine düştü,
Çevresi açılan göynük gibiyim.
H. Arpacı, Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 29.9.2024 09:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!