Türkiyem Şiiri - Veysel Turgut

TÜRKİYEM

Adadım canımı sana Türkiyem,
Yoğuna,azına,varına kurban.
Kolum yastık olsun yatsam toprağa
Çayıra,ormana,kırına kurban.

Sensiz olan bu dünyayı ne bekler,
Halılara desen olmuş benekler,
Her çeşitten renk renk olan çiçekler
Alına,moruna,sarına kurban.

Hele bir çık yüce dağlar başına,
Bulutlar arkadaş olmuş taşına.
Yazına,bahara,karakışına
Yağmura,doluya,karına kurban.

Seni güvenemem eller gözüne,
Kıskanırım seni kızma sözüme,
Portakal,limona,karaüzüme,
Elmaya,armuda,narına kurban.

Ne kadar öğünsem inan ki azdır,
Sana dediklerim hepsi niyazdır,
Sensiz tarih olmaz yinede yazdır,
Dününe,bugüne,yarına kurban.

Aşık olan sabretmeli her naza,
Altınlar takılır geline,kıza
Davula,zurnaya,kavala,saza,
Oyuna,halaya,barına kurban.

Ayrı ayrı sesler gider hoşuma,
Konarlar her biri bir dal başına,
Kelebekten alda saka kuşuna,
Kekliğe,bülbüle,arına kurban.

Tekerlek sesiyle dolar tak taklar,
Her karış toprak bir cevher saklar.
Yaz gelende sarı sarı başaklar
Çavdara,buğdaya,darına kurban.

Veysel TURGUT