Türkiye Köylüsü Şiiri - Bayar Özgündüz

Efendisin milletine,
Düştün tembel illetine.
Hayrın yok memleketine,,
Köylüm senin neyin var ki?

Koyun kuzudan ayrılmaz,
Kuzu emer sütün olmaz.
Her evde yoğurt bulunmaz,
Köylüm senin neyin var ki?

Tarlanı eken olmadı,
Merendin orak kalmadı,
Teknede un bulunmadı,
Köylüm senin neyin var ki?

Kümeste yoktur tavuğu,
Evde yumurta kıtlığı,
Çeker varlıkta yokluğu,
Köylüm senin neyin var ki?

Kadının iplik eğirmez,
Yün çorapların örülmez,
Ellerin eldiven görmez,
Köylüm senin neyin var ki?

Top oynanmaz çayırında.
Kar bulunmaz bayırında.
Aşında yok, tandırın da.
Köylüm senin neyin var ki?

Unuttun dibek dövmeyi,
Bilmez dester çevirmeyi,
Yapmaz seneği, çölmeyi,
Köylüm senin neyin var ki?

Baharın geçer boş yere,
Evelik görmez tencere,
Aklın var düşün bir kere,
Köylüm senin neyin var ki?

Tırpan, bendem tarih oldu,
Biçtin yarı yerde kaldı.
Otların telle bağlandı,
Köylüm senin neyin var ki?

Tezek yapmayı bilmezsin,
Çok köyde kalak görmezsin,
Kömüre pahalı dersin,
Köylüm senin neyin var ki?

Bulgurun yok erişten yok,
Patates yok tarhanan yok,
Makarna yedin karnın tok,
Köylüm senin neyin var ki?

Kabar kalmamış elinde,
Sorsan bahane dilinde,
Yurdun bütün illerinde,
Köylüm senin neyin var ki?

Toplanmaz tarlanın taşı,
Fidan diker bilmez aşı.
Görmüyorsun gözün şaşı,
Köylüm senin neyin var ki?

Bayar yazdı anlayana,
İnek kısır doğmaz dana.
Aşk olsun ağuz bulana,
Köylüm senin neyin var ki?