Muğla'dayken elini öpmüştüm,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
Onun ile muhabbet yapmıştım,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
Kızdığı olur ise kovardı,
İyi olan kimseyi överdi.
Bütün insanları çok severdi,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
İşlerine akıl sır ermezdi,
Gece gündüz çalışır durmazdı.
Ülkücülere toz kondurmazdı,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
İnsanın yapısını bilirdi,
Çocukla sanki çocuk olurdu.
İnsanların gönlünü alırdı,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
Yusuf sağ olsun vatanın canı,
Hakka yürüdü Oğuz'un Hanı.
O gideli özlüyorum onu,
Türkeş bize;''evlatlarım'' derdi.
Kayıt Tarihi : 8.4.2018 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!