Yetmiş küsur senedir gelen geçen elledi,
Çiçeği yok, dalı yok; öksüz kaldı Türkçe’miz.
Bileni bilmeyeni yalan yanlış söyledi,
Kanadı yok, kolu yok; öksüz kaldı Türkçe’miz…
Anamın dili idi, ne söylerse anlardım.
Ağıt yaksa onunla, ben de coşar ağlardım…
Selamımı, sevdamı Türkçe ile yollardım,
Mekanı yok, yolu yok; öksüz kaldı Türkçe'miz...
Ruhunu kaybediyor kelimeler kanatsız,
Bizim olmuş “eski”den bazı beyler rahatsız!
“onadığı tilcikler” ta temelden ruhsatsız,
Ağzı da yok, dili yok; öksüz kaldı Türkçe’miz
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!