Türkay Gürlek Şiirleri - Şair Türkay Gürlek

Meyveli,meyvesiz vallahi fark etmez
Senin yokluğunda,kırık dallarım.
Bilirim baharla,döllenir çiçek
Tomurcuk açmıyor,kurumuş yaprağım.

Bii çare bu gönül,senin yokluğunda,

Martıları doyurmaktı kastım,göründüler ama gelmediler.kısmet balıklarınmış, onları doyurdum. Sonra düşündüm ki ben yine martıları beslemişim. Balıkların beslenmezside martılar için…! Çünkü martıların dalışları yine balık içinmiş. Gülüm.!

Evet seni hissediyorum yorgun şehrin akşamında,
Evet seni hissediyorum, büromun karanlık köşesinde
Evet seni hissediyorum, beynimin her yanında
Evet yetmiyor iliklerime kadar seni hissediyorum

Seni hissediyorum yorgun gözlerimde

Özlemek,özlenmek,sevmek sevilmek.
Birde dost olmak kendinle
En çok insanlık tarihinde,
Sorgulanmış kelimeler.
Sessizce kendini dinler ya insan
Sevmeyi sevilmeyi,birde dost olmayı

Pişmanlığım yağmur taneleri olsa da, gözlerimden
Gururumuz dur bunu haince gizleyen ya da örten.
Turşu suyudur belki hayatımızı kâbusa çeviren
Heyhat Gül bahçesinde gül suyunu ararken.......

seni kapılarda,pencere,sokaklarda yaşatmayacağım.
Hüzünlü gecelerimde,mahzun dalışlarımla,
Ara sıra tekleyen,yarım yamalak çalışan,
Kalbimin derinliklerinde yaşatacağım.SÖZ..!
Türkay GÜRLEK
05/06/2000

Umutlar ne umuttu yıkıldı hayaller
Saçımdaki kar mı? Ak! Okşanışı eller
Eller seni yazdı ilham kaynağı gözler.
Kararsa her günün yeni bir ışık bekler.
Türkay GÜRLEK
09/01/1985

"Efkârın basınca kara bulut gibi üstüme,
Derin bir cıgara dumanında arardım, seni
Lanet olsun cızgarayı da bırakmıştım ben hüzne,
Neyle bastıracağım söyle, şimdi içimdeki SENİ..."

Seni sende yaşamak dolu dolu
Uzaklarda da olsa, hissetmekse hislerim
İnan sanda inan masanda ben senim,
Gel mesende, git mesende ben senim
Sev sende, sev mesende ben senim
Ben seni kokluyorum, ide çiçeğinde,

KADIN
Hem bacımsın,anamsın,yarimsin,
Sen sevgilerinde üstündesin,
Ne menekşe ne lale sümbül
Sen güllerin üstünde bir gülsün.
23/01/1985...