Türkan Yakın Şiirleri - Şair Türkan Yakın

Bana sevmeyi öğret anne,
Sevmeyi sevgiyi unuttum.
Bana yaşamayı öğret anne,
İnsanları sevmeyi unuttum..
Tut ellerimi sımsıkı tut,
Ne olur bırakma onları anne,

İyi dost, dostunu arar.
Gördüğünde hal, hatır sorar.
Hal hatır sormayan dost, ne işe yarar?
Dost dediğin, candan olmalı.

Ey dost özledim, yola bakıtma yeter.

Bir şamar sesi mi duydun.
Baktın mı sağına, soluna.
Göremedin değil mi,
Bir el miydi acaba?

Bir şamar mı yedin.

Aaaaaah ha
Kaydırdığım yıldızları
Sana hediye ediyorum.
Hı ha ha haaay aaay hay allah!
Bak kahkahalarım yine senin için
Bilinçdışına hediye ediyorum.

Dün doğduğumda sen vardın,
Bu gün de sen varsın.
Yarınlarda da sen olacaksın.
Zaman çizgimizdesin
Mustafa Kemal ATATÜRK

Bir doğum günü kutlamasıydı,
Mumlar üflendi,
Dilekler dilendi,
Alkışlar koptu,
Kutlamalar yapıldı.
Ben de diğerleri gibi,

Sabahın seherinde ötüşür kuşlar,
Secdeye eğilir dağ ile taşlar,
Allah Allah deyü gözlerimden akıyor yaşlar,
Uyan ey gözlerim uyan uykudan uyan,
Uyan ey gözlerim uyan gafletten uyan.

O işinde yetkili bir insandı.
Hiç aksatmazdı işini,
Sonuna kadar uğraşırdı.
Bitirince rahatlardı.
Sinirlenince de hırsını bırakmazdı.
Muhakkak alacağını alırdı.

Kızım, dünyaya gelir iken,
Çileli mi geldin?
Adın Türkan Yakın kondu,
Dünyaya bakan gözlerin güldü.

Büyüdün, okudun, çalışmaya başladın.

Sevginin gülüşünü,
Gecelere Güneş bilsinler.
Gözdeki yaşı
Yürekteki acıyı
Ateş bilsinler.
Dertten başka dostu yoksa