Ağaysanız gelin, işte meydan
Avcıysanız gelin, işte nişan
Yiğitseniz gelin, işte kafam
Çok yiğitlerle cenk etmişem ben.
Çek kılıcını, boyunuzu ölçeyim
Kılıcımla kellenizi biçeyim
Yiğit kimmiş, ben de bir yol göreyim
Çok namerdin kellelerin biçmişem ben.
Kartal mısın, yükseklerde uçarsın?
Namert misin, geri geri kaçarsın?
Behey yiğit benden niye korkarsın?
Türk'üm, arkadan vuranlardan değilem ben.
Adım Türk'tür, bunu cihan bilirler
Yiğitler ölürlerken bile gülerler
Yiğitler ömründe bir kez ölürler
Ömründe bir kez ölenlerdenem ben.
Kayıt Tarihi : 21.4.2006 23:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İNSAN KELLE UÇURMAKLA NE YİĞİT NE DE ASİL OLUR...
KELLE UÇURMAKLA ANCAK KATİL İNSANLAR HEP ÖĞÜNÜR...
kELLE UÇURAN ECDADLA GÖKLERE YÜKSELEREK UÇULMAZ...
KELLE UÇURANIN SORUMLULUĞUNDAN ASLA KAÇILMAZ....
KELLE UÇURMAK YERİNE BARIŞ ELÇİSİ OLALIM
DÜŞMANLIĞI BİR YANA ATIP İNSANLIĞI BULALIM
İNSANLAR ARASINDA DİK BAŞLI ŞEKİLDE KALALIM
İNSANLIĞI DÜNYANIN HER KÖŞESİNE BARIŞLA SALALIM
TÜM YORUMLAR (1)