Türk’ün Şanlı Tarihi Şiiri - Mehmet Kaya 6

✍️🔥 ✍️🔥 ✍️🔥 ✍️🔥 ✍️🔥 ✍️🔥 ✍️

TÜRK’ÜN ŞANLI TARİHİ

Gökyüzü çadırımız, yeryüzüdür evimiz,
Cihana sığmaz bizim, korkusuz yüreğimiz,
Tarihin her çağına, şanla vuruldu mühür,
Asil kanlı Türk’üz biz, yaşarız yiğit ve hür.

Demiri eriten biz, dağı delen neferiz,
Bozkurt’un yolunda iz, çağlayan, akan seliz,
Oğuz’un askeriyiz, Ergenekon nesliyiz,
Destan bizim işimiz, “Amansız!” geleceğiz…

Ok ve kılıçla yazdı, bozkıra ve göklere,
Hun Türk’ün yazgısını, Teoman oğlu Mete,
Yer, dağ, taş yankılandı, çaktırdığın şimşekle,
Titrettin tüm cihanı, atların nal sesiyle…

Balkanlar da tutuştu, Tuna, Roma, Avrupa,
Attila’nın ordusu, tufan oldu zamana,
Tanrı’nın kırbacıdır, diye andılar seni,
Düşmanların korkudan, ürperdi bedenleri.

Taşlara nakşedildi, Orhun’un kitabesi,
Ötüken’de yükseldi, Göktürk’ün ulvî sesi,
Ufuk oldu Türklere, Bilge Kağan, Kül Tigin,
Türk inancı tek Tengri, uyan, titre ve silkin.

Işık saçtı Uygur’un, ilim, sanat ocağı,
Kültürünle bezendi, irfan, uygarlık ağı,
Kaleminde can buldu, yazı oldu mirasın,
Şehirlerin yükseldi, medeniyet bayrağın,

Karahanlı, İslamı, yeşertti gönüllere,
İlk ezan yankılandı, şerefe den göklere,
İslamın da kılıcı, bid’at bilmez bu millet,
Hamisi, halaskarı, devlet-i ebed müddet.

Tevhidin ordusuydu, Gazne’den doğan kudret,
Putlar devrilip sustu, yüceldi islamiyet,
On yedi seferinle, gazavât buldu vücud,
Hindistan kahramanı, Sultan Gazneli Mahmud,

Türk’ün yeni kaderi, çizildi Malazgirt’te,
İmanla doldu sinler, hilalin gölgesinde,
Alparslan’la şahlandı, Yüce Büyük Selçuklu
Türk’e yeni yurt oldu, bu kadim Anadolu,

Ceyhun’un kıyısında, kuruldu kutlu otağ,
Alaaddin Tekiş’le, sallandı heybetli dağ,
Moğollara dur diyen, Celaleddin Harzemşah,
Zafer, sır kapısını, açtırandır El Fettah.

Semerkand’ın bağrında, parladı ateşten nur,
Korku saldı cihana, bahadır hakan, Timur,
Asker doğan dehaydın, yenilgisiz hükümdar,
Sahipkıran lakabın, haritalar sana dar.

İdil’in sahrasında, yükseldi Altın Orda,
Batu Han ordusuyla, aktı Tuna, Batıya,
İz bıraktı zamana, âlem-nizam sancağı,
Türk’ün kutlu davası, Avrupa’yı da sardı.

Hind diyarı süslendi, kılıç ve de kalemle,
Babür’ün eseriydi, kitaptan kaleler de,
Satırlara döküldü, gönlündeki kâinat,
Babür Şah vurdu damga, yaşanan asra inat.

Altı yüz yıl aleme, diz çöktürdü Osmanlı,
İstanbul’un fethiyle, yeni bir çağ başlattı,
Fatih’le buldu zirve, şanlı ilahi ferman,
Sahabeler izinde, İslama bir armağan.

Bilmem kaç yüz han, beylik, devlet,imparatorluk,
Tarihin sahnesinden, hiç düşmedi bu millet,
Yok cihanda bir kıta, Türk’e etmeyen yurtluk,
Nasip olmaz kimseye, bu ihtişam, azamet.

Bölmek için vatana, yedi düvel saldırdı,
Payitahtın üstünü, kapladı kara bulut,
Buna rağmen ayakta, yıkıldı mı Osmanlı!
Küllerinden doğdu bak, ebedi yeni bir yurt.

Ufukta doğan güneş, Cumhuriyet şafağı,
Mazlumlara umutken, zalimlere gözdağı,
Son ulu Türk Atatürk, barışta bilge irfan,
Emsalin yok cihanda, sen ebedî kahraman.

Tarihten akıp gelir, yankılanır izimiz,
Altaylardan Tuna’ya, tüm topraklar evimiz,
Gök devletin çadırı, güneş ise bayrağı,
İsmi farklı olsa da, taşırız aynı kanı.

Ülkümüz Kızılelma, Cihan hakimiyeti,
Turanda birleşecek, aynı soy, tek devlette,
Türk’e bu kutlu dava, Tanrı’nın emaneti,
Haykırarak Ne Mutlu, Türküm Diyebilene…(Diyene)
19.08.25-M.Kaya/MK HUKUK