Türk'ün Kolu. Şiiri - Enver Özçağlayan

Yıllarca bilmeden ardından gittik,
Desem ki alçak mı? Değil, çukurdur.
Batağa saplandık, orada bittik,
Kanma dizayn resme, sanma vakurdur.

Neler gördü gözler, ne sözler duyduk,
Ne tiz nağmelere doydu kulağım.
Gönülde yer verip, niceye uyduk,
Ruhumla uzandım, koştu ayağım.

Nisyana bu kadar yanaşmaz edep,
Nedir doğru, yanlış; tarih unutmaz.
Tek anlaşılmayan o menhus sebep;
Doğruları asla "esbap" karartmaz.

Utanç; utanç üstü, daraldı ruhum,
Hangimiz mecburuz biz bu zillete?
Düşündükçe kanlar döktü mecruhum,
Ya da tâbi olduk hangi illete?

Aklınla düşün de gerçeğe ulaş,
Sırlı kapılarda arama yolu.
Nice zorluk gördün, eğilmedi baş,
Türklüğe uzansın her Türk'ün kolu...

24.06.2020
Fatih-İST.