Türk-menem Şiiri - Murtaza Karaali

Ben, Halep’te Can Nesimi
Çobanbey’de kanayan yara
Bunbuç’ta Boz geyik dede
Azezeli'nde unutulan bir köyüm! !
====
Ben.. Namusu için savaşan er
Kesp’te yüreği yanan yar
Bayır Bucak’ta gözyaşı döken Ayşe bacı
Diyardan diyara savrulan Türk-menem!
====
Ben..Şam'da Karataş,
Tadamun’da Selim gardaş
Golan'da satılan Avşaroğlu
Deraa’da başlayan devrim menem!
====
Ben, Hama’da Yok edilen,
Tartutsta boynu bükülen
Humus’ta yıkılan Türkmen kapısı
Zara’da ay yıldız hasreti çeken nineyem!
====
Ben, Rakka çöllerinde Culap
Hammam Türkmen’de Türap
Yerimi yurdum etseler de harap
Tarihe şanını veren Türk menem
====
Türklük asla ölmez ölmeyecek!
bir fidan ölürse bin fidan gelecek
Kanla sulanıp göze yaşlarıyla yeşerecek
Küllerinden yeşerip göklere kök salan menem!
====

Ben bu Topraklarda evellem
Ben bu topraklarda ezelem
Ezelden gelmişem bu yurda,
Asırlardır Buraları yurt edinmişim
Beylikler kurup,hanlıklar büyütmüşüm..
Hep yüreğim poyraza akmış,
poyraza bakmış gözlerim.
Bir işaret beklemişem kavim gardaştan
Namaza dururken bile poyraza dönmüşem
ara ara essen poyraz ile bu güne gelmişem..
men Türk-menem gardaş…Türkmen.