Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bir insanın üstünlüğü ırkında ,renginde, dilinde değil, Üstünlük takvadadır.Allah .kuluna sahip olduğu takvaya göre değer verir.
Büyük insanlar büyük laflar ederler,Atatürk ''Ne mutlu Türküm diyene'' cümlesini laf olsun diye söylememiş,tabiki anlayana ve değerini bilene.. Sevgiyle kalın....
Hic kimseden korkmadim
Kimseye boyun eymedim
Göksümü gere gere
Müslüman türküm dedim.
Siirinize biraz gec ulastim,son yorumuda ben yapayim dedim.
Türk kelimesini kullaninca cok rahatsiz olanlar var nedense,Türk ve Türklük kelimesini Islam kelimesiile ayirmak istiyorlar,dünyanin neresine giderseniz gidiniz,Türk ve Müslüman kelimeleri,hemen,hemen ayni mada kullanilir.
Bilhasa avrupada bu iki kelime bir biri ile özdeslesmistir,bunlari birbirinden ayiramassiniz.
Türküm dediginiz zaman ayni zamanda,müslüman oldugunuzuda ifade etmis olursunuz
hatta ben müslümanim diyeninde,türk oldugu zannedilir.Bununicin bizde Türkü överken ayni zamanda,islamiyetide övmüs oluruz.
Ecdadimizin bin yildir ilama büyük hizmetler yaptigi icinde,Türk milleti ile övünürüz.
(Insanin insandan üstünlügü sadece takva ile olur) veselam.
Elinize saglik güzelsiir. Ebubekir Dogan Almanya
AYSER HANIM AĞZINIZA YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK.HER ŞEYDEN ÖNCE TÜRKLÜĞÜ SUÇ SAYANLARIN YAŞATIĞI BU GÜZEL ÜLKEDE BÖYLE YÜKSEK SESLE BU ŞİİRİ HAYKIRDIĞINIZ İÇİN SİZİ TEBRİK EDİYORUM. KALEMİNİZ YÜREĞİNİZ DERT GÖRMESİN. SELAMLAR SEVGİLER. TÜRKLÜĞÜ ELEŞTİRİ YAZANLAR AÇIMAK LAZIM ÇÜNKÜ ONLAR TÜRKLÜĞÜN BİR IRKÇILIK OLMADIĞINI BİLEMEYEÇEK KADAR GÖR VE SAĞIRDIRlAR. ELEŞTİRİ YAPARKEN BİLE SİZE LAZ DİYORLAR YAPTIKLARI BÖLÜCÜLÜK DEĞİLDE NEDİR.
Bir-Can//Sami Çimen
İzmir
Bay, 54
21.02.2007 20:40
'Bir lazdan böyle güzel bir şiir..))Ayser hanım duygularınızı şiirlerinizde çok güzel yansıyorsunuz.Konu ne olursa olsun okuyucuyu şiirin içine çekebiliyorsunuz.Kutlarım.saygılarımla arkadaşımı'
Selam yukarıdaki yorumu biraz düşünmenizi istiyorum (Rica)
Efendim bir ırkı üstün tutmak gayri ırkları aşağılamaktır bu ise hiç şık değildir.Tüm dinler,tüm öğretiler ve tüm filozoflar tüm ırkları eşit tutmuşlar.var. .Öbür saydığnız ırklara hem don biçiyorsunuz,hemde kocaklamaktan bahssediyorsunuz. Şiir kendi içinde çelişkilerle dolu.Şiirinizde türk ve türk islam sentezi Peki siz ateist türkleri ne yapacaksınız?Siz kominist türkleri ne yapacaksınız?Siz gagavoz türkleri ne yapacaksınız dahada çoğaltabilirim!...Siz 'ırkçılık'yapıyosanız,yukarıda yazdıklarımıda kucaklamalısınsız yok 'dincilik'ise dinde kesinlikle üstün ırk yoktur.Mesela şu soru ile karşılaşabilirsiniz,'Amerikayi tükler mi keşf etti ve oradan uzaya çktılar'
İnsanlığın başına en büyük felaketleri hamaset getirmiştir.Hamasete ise politikacılar nemalanmışlar fakat tarihe çok kötü hesabını vermişler.Şahsen hamaseti ne şiire nede ŞAİR'e yakıştırmam.Sevgiler
O an gelmiştir hakkını verme zamanı hepbiryürek olma zamanı elden gitmeden Vatan..
İnsanın milliyetiyle ya da inancıyla öğünmesi ya da böbürlenmesi olsa olsa o insandaki cehalete karşılık gelir. Çünkü milliyetçi ve dinci görüşleri edinmek için kulaktan dolma bilgileri edinmek yeter. İstiklal marşı duyunca taş kesilmek,ezan sesi duyunca susmak bunların hepsi şartlı reflekslerdir. Ben de Türk'üm ama benim işim bununla övünmek ya da yerinmek değil. Aslolan bu topraklarda yaşayanların insanca yaşaması için mücadele etmektir. Asgari ücretle ev kirası bile veremeyen insan neye sığınır ki, elbette dine ya da bayrağa. Ama bunlar kaçıştan başka nedir. Kendini kandırmaktan başka nedir. Soruyorum şimdi size Türk'lüğün hakkı nasıl verilir,ya insanlığın hakkı, ezilenlerin,sömürülenlerin hakkı nasıl verilir. Bayrak göklerde din yürekte güzeldir, fazla abartmayalım.
Evet işte aradığımız beklediğimiz bir şiir.Tüm halk kesişmini ayırt etmeden sevgiyle kucaklamak.Sanırım en büyük sorunumuz,en büyük düşmanımızdı bu.Bunun ortadan kalkmasına şiirinizle yardımcı oldunuz.Teşekkürler ve tebrikler.Mustafa.
sevgili hemşo şiirirnizi okudum milli duyguları okşadığından ilk etapda hoş gelsede korkarımki ben diğer yorumculara katılmayacam zira beni tanıyorsun pek rasgele pofpof lama yapmam. gerek görürsem eleşdirir hatda görebildiğim yanlışları gösteririm yorumları genelde okudum bir esra su nikli kişi üstü kapalı bir yorum yapmış alehde .
diğerleri sadece övgü amaçlı katılmış yorumlara
gördümki bunlarda sadece şiirin konusunu okumuş oldular mısraların köprü bağını önemseyen yok. bakınız ben şiiri okurken her mısrayı takip eder bir bağlantı kurar ve hatda şiir içindeki çelişen nokdalara dikkat ederim.
6. kıtaya kadar güzel konusu gereği akışı
ne fark eder soyu ırkı kimliği .efendim unutulmamalıdırki dünyada türklükde bir kimlikdir sonuçda !
mademki ırk din soy gibi faktörler farksız olduğu belirtiliyor türklüğü bu derece önde tutmanın anlamı ne?açıkca bir çelişme yokmu bu mısra ile şiirin temasında ?bizim dini inançlarımız gereği bilirizki her kes doğuşdan müslüman doğar.
hiristiyan alemide herkes hiristiyan doğar diye inanır
vediğer dinlerde kendilerine uygun bilgilerle donatılmış yüklenmişdirler.
fakat bende insan insan doğar ve aldığı eğitim neticesinde şu yada bu kimliği benimser diye düşünüyorum.
neticede kozmopolit bir toplumda yaşiyoruz son kıtada bunu içeriyor şiirde.
ayırmadan lazı kürdü çerkezi derken kendine seçdiğin türklük kimliğini önde tutarak ilk önce kendini ayirmiş olmuyormusunuz?burda diğer kimlik sahiplerine sizde varsınızda öncülük bizim türk önde türkileri imaji vurgulanıyor değilmi ?
oysaki oteki kimlik sahipleri olmaz efendim bizim miller önde bizim kimliğimiz ileri olsun demezmi?
efendim dini ve milli duyguları okşadığımız zaman milletin bu iki duyguya duyarlılığı vazlaca olduğundan çoşa gelir ve bu tarz çelişkilere dikkat etmezler akabinde yerli yersiz övgüler ve netice ortada. ben biliyorumki siz kabiliyetli yetenekli bir şahıssınız daha güzel şiirlere imza koyacağınıza kaniyim sevgiler saygılar sunuyorum hüseyin.
türk-hıristiyan,arap-müslüman,tatar,abaza v.s.hepsi vardır ülkemizde.elbette türk bayrağı altında hepsi yaşıyor.hepsi bir mozaik.keşke ki şöyle diyeydin:dalgalansın şanlı bayrağım.bölünmez benim vatanım.ben türkiyede doğmuşum.yaşasın vatanım.saygılar
Bu şiir ile ilgili 88 tane yorum bulunmakta