Türk Cihangirlerin Vatan Aşkı

Ölüm meleği kol gezerken ebediyet arama dünya yurdunda
Ölüme aşık ol yaşamak için Anadolu yurdunda
Duyguları bir kenara bırakıp hükmetmeli dağlara
Göklere al bayrak dikmeli hem de derin mağaralara
Mayınlı arazilerde danslı düğün eder bahadırlar
Parçalı namlular dönükken yüzümüze gizlice
Cihangirler bekler nöbet kulübesinde ölümü davetle
Şafak sayarken eller tetikte ıssız yamaçlarda
Bir ah etmeden dermansız ayaklarla hainin yüzüne basmakta mücahitler
Ordular tatbikat yaparken baturlar ozan gibi şiir okuyor
Zehirli otlar bahçemizi sararken ince ince ve sinsice
Topuzla temizleyecek bahçıvan gibi şanlı subaylar
İhanet edenler boğuluyorken kanlarında amansız
Üstlerinden köprü kurup devam edeceğiz yolumuza durmaksız
Arkada ağlıyor garip kimsesizler babasız
Asıl babalar vatan diye koşanlardır çıkarsız
Ücra ve kimsesiz bir karakolda 85 milyonu korumaktır askerlik
Çevreyi sararken barut kokuları kör baskınlar
Mermilere hükmedecek şanlı komutanlar arar nazlı vatan
Yiğitlik dediğin bazen kör bir kurşunla vurulmaktır namus ve izzet için
Vatan dediğin kan isterken her rütbeli askerden
Nefes alan her hainin kalbini dipçikle ezmeli rütbesiz erler
Çevriliyken anavatan kükremeli mehmedim kışlalarda
Vatan gitmesin diye düşmeli son damla kan bile yere tereddütsüzce
Düşman kökü kazıyarak yürüdük ebedi bağımsızlığa
Kan okyanusuna dönse de vatan vermeyiz bir toprak
Toprağın üstünü kan doldurup kıpkırmızı bir deniz misali
Kanda boğarız namusumuza göz diken edepsiz cahili
Mertlik ölümsüzlük değil ölüme gitmektir
Asıl cesaret Azrail ile yüz yüze gelmektir
Şehit bedenleri yatarken mezarlarda ruhları nöbet tutar dik yamaçlarda
Ölen dostlar olsa da kahpe pusularda
Mermimiz bitse bile silahımızda oklarımız dipdiri Mete'nin emaneti yayında
Ve biz dolunay tepedeyken buluşacağız Turan kurultayında