Turgut Çakır Şiirleri - Şair Turgut Çakır

Gülleri vardı soldu
Acı çekiyor
Geçmişte yaptıkları dillere destan
Güler yüz desen yok
Tatlı dil hiç yok
Hakkına bir kere olsun razı değil

Güllerim soldu
Acısı içimde yara
Hala onu düşünürüm
Nasıl oldu da girdi hayatıma
O özel kadın
Bu bir hataydı ama

Eğer insan her zaman ve her yerde heyecanlanırsa,
Herhangi bir yerden gelen uyarı yüzünden sarsılır.
Eğer insan herhangi bir yerden gelen uyarı yüzünden sarsılırsa,
Tinsel varlığının dengesi bozulur.
Eğer insanın tinsel varlığı bozulursa,
İnsanları gözünde çok büyütür.

Sen gidince anladım
Seni çok sevdiğimi
Senden hiç kopamadım
Özledim o gözlerini

Dağlara yazdım ismini

Pelitözü gölünde boğuldun
Aşk güneşi mi yaktı seni
Sensizliğin acı verdi bana
Bilsen neler çektiğimi
Gündüzler gece
Geceler gündüz oldu

Yerin dibinde yalnız
Ne yana dönsen kaya
taş
toprak
Ne yana baksan bataklık
İç güzelliğin üzerinde leke

ÖLÜMSÜZ ADAMIN SONSUZ BESTESİ
Yalnızlık ağacının yaprakları ağlayan gözlere katılır
Varlıklarıyla o çınar ağacının dibinden çıkan su gönüllere akar
Yaşam yüreğinde büyüyen gönül güneşini anlatacak bir şarkıcı aranır
Şarkıcı bulunamadığında düşüncelerini dile getirsin diye bir bilge getirilir
Yeniden doğanların ölüm şarkılarını söylemesi için gelen bilge düşünür

Ölünceye Kadar

Gözlerim gözlerinle konuşurken
Aşkın en güzelini buldu
Sende ruhumla konuşurken
Uçsuz bucaksız denizde

Sevdanın en güzelini yaşadım
Mor yıllardan kalan anılarım
Anılar anılar güzel anılar
Ömrüm bitti anılarımı yazdım

Güzel geçen yıllarım geride kaldı

Şu işe bakın
Biri çıkıyor başkalarını yargılıyor
Okuması yok
Yazması yok
Başkalarını yargılıyor
Bilmiyor ki başkalarını yargılamak zordur