Hayat denizdir
Kim düşerse denize
Dalgalar onu götürür uzaklara
Sen denize düştün
Ben acı çektim
Sevgim ile güçlendin
Dost dost diye inledin
Dostun gelince aşkım
Bir ruh iki beden oldun
Baharın gülleri açsın
Ankara yıldızların parıldadığı bir bayırdır
Taşlı tarlaların kokusu vardır
gündüz insanı yakan güneşi
gece yıldızların pırıl pırıl altında aşk şarkıları
Ve siyah perdeli evlerde gaz lambası aydınlığı
Dünya evrensel gözlerle bakıyor yeryüzüne
Hayat umutla dolu
Bilmelisin sen bunu
Sevmelisin delice
Unutmadan sen beni
Unutursan ağlarım
Hasretin yakıyor her gün kalbimi
Gözlerin gözlerimden hiç gitmiyor
Kalbindeki ateş yakıyor beni
Gönlümü gönlünden ayıramadım
Şaşırdım yolumu bulamadım ben
Aradım seni yıllardır aradım
Ey güzeller güzeli buldum seni
Nurunla aydınlattın inan beni
Yüreğimdeki kirlerden arındım
Sezgilerimle bir güneş doğuyor
Hava Çirkin Yüzünü Gösterince
Hava çirkin yüzünü gösterince şimşek çaktı
gök güreldi birden
yıldırım düştü
Soma yanıyor bu akşam
Dayanılmaz bir ses var şurda burda
Gözlerin vardı, ruhumu gördü
Yüreğin vardı, yaralandı
Doktor bile çaresiz kaldı
Dudağın vardı, insanlık şarkısı söyledi
Sözlerin vardı, namusun aynasıydı
Hayatın vardı, hep gülerdi
Hayal ediyorum
Düş kuruyorum
Dünyada daha çok yaşamak emelim
Sen ne yapıyorsun?
Ölümden öldürmekten söz ediyorsun
Burası benim küllüğüm diyorsun
Yanarsın güneş doğunca
Dünya gibi güzel olursun
Sevda pınarın akınca
Irmak gibi yüreğinden
Dünya gibi güzel olursun
Sönersin güneş batınca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!