Eğer insan sık sık kınanırsa,
O insan başkalarını kınar
Eğer insan başkalarını kınarsa,
O insan daima kavga yapar.
Eğer insan kavga yaparsa,
O insan yalnız kalır.
Herkesin bir ışığı vardır
Benimde var
Senin ışığın yoksa
Başkasının ışığını al
Onunla aydınlan
Aydınlan ama ya güneş çekilirse
Ağlıyorum yine
Kalbim ağlıyor
Hayır kalbim kalbin içinde ağlıyor
Akşam karanlığında rüzgar esiyor
Yüreğim savruluyor yapraklar gibi
Gözlerim savruluyor
İzmir güneşinde Atatürk var
İzmir'de Atatürk güneşi doğuyor
O öyle bir güneş ki
Yalnız İzmir'i değil
Ankara
İstanbul
Eğer insan güler yüzlü, tatlı dilli olursa,
İnsanlar için huzur kaynağı olur.
Eğer insan insanlar için huzur kaynağı olursa,
İnsanlar için güven kaynağı olur.
Eğer insan insanlar için güven kaynağı olursa,
Onlardan sürekli iyilik bekler.
Umut toprak başak
Bunlar olunca başlar şenlik
Adana'da, Ardahan'da, Van'da
Bir ses yayılır o zaman yurduma
Yiğitçe
Mustafa Kemal şaha kalkar at üstünde
Türküleri türküleri söyledikçe
Dolaştıkça senin için gün ikindilerde çöllerde durdukça inan
çöller aç
çöller susuz
uykusuz
Soluk benizli kızların yanaklarında kokladıkça gelincikleri
Şarkı yazdım diye kıskandılar
Kendi ayıbını göremediler
Kimsesiz insana benzediler
Tanrım bencil insandan koru beni
Acısı ağlattı beni
Sabah uyanınca baktım ovaya
İnsanlar tarlada
bağda
bahçede çalışıyor
Öte yanda sevgi kapısı açılmış
Gönüller karşı karşıya gelmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!