Turgut Çakır 2 Şiirleri - Şair Turgut Ça ...

Üşümenin ne olduğunu unuttuğun sokaklarda
Isınmayı bir türlü hatırlayamamaktır ayrılık
Her çizgisini ezbere bildiğin bir çehreyi
Bir daha asla anlatamamaktır ayrılık

Her mutluluğu ona adarken

Gözlerini kamaştırırken denizin maviliği
Yılgınlığa selam duruyorken sevdiğim nağmeler
Ve seni anlatıyorken her duruşu sensizliğin
Matemin ezgisi olduğum o yerde
Bekleyeceğim seni

Bir sebep gerekir konuşmak için
Susmak için gerektiği kadar
Bir gidişi anımsatır bazen toprağa düşen damlalar Acele bir yürüyüşle yalpalarken hayallere uzanan yollarda
İçine çektiğin bir koku alırsın gelişini bilemediğin

Bir sebep gerekir silmek için

Neden mi, bilmiyorum
Nasıl mı, düşünemiyorum
Mantık mı, hayır hayır
Akıl kârı değil bu yaptığım biliyorum
Ama gerçeği bilmek istersen
Çok özlüyorum

Gönlünde Şeyhi rabıt, Akşemseddin’i Veli
Aklında nâil-i hadis, Konstantin’in fethi

Maktülü düşmana lazım geldi makber
Mahalli cihan oldu misali mahşer

Cemali ilahiye muvaffak olmaktır halisi niyyeti
Gönlü şüphesiz kabul etmiş şeyhi Akşemseddin’i

Ahseni’d-dua ile Cenabı Hakka eyledi niyaz Konstantin’i almayı kendine kıldı farz

Gönlüne ilham olundu zaferin müjdesi

Hiç yapamamayı sevdin mi sen
Olmak değil de olmamak adına sevindin mi
Kalkmayan kaşlarına aşık oldun mu hiç
Fısıldayan rüzgar hatırlattı mı adını
Gördüğün papatyada hatırladığın oldu mu gülüşünü
Kokusunu özledin mi hiç açan çiçeklerin kokusunda

Aklı nassın muhayyilesine sığmaz harb-i cihan
Bütün ahvali beşer haykırıyor önce vatan

Sahip çıktık maktule, düşmana kazdık mezar
Kızıl ufuklarında tarihin Çanakkale yazar

Hava karardı
Ben de yollardayım
Köşe başında Hasan dayı
Selam verip yoluma baktım
Rüzgâr sertleşti köşeyi dönünce
Birden maziye takıldı aklım

İnanmak meltemi beklemektir vahada
Yürüyüşünü hayal edemediğin vuslatın
Koşuşunu bestelemektir satırlarında
Her sabahın yol verdiği bir öğlen vakti
Uçuşan sesleri aramaktır soluğunda
Kimsesiz kalmak kadar aciz