Şimdi saatler yokluğunu gösteriyor
kafam da sensizliğin bomba gibi
her gelişin de damarlarım kanıyor
gök gürültüsün de saklanan gözlerim
ellerim yokluğunun sancısını çekiyor
kalbim sensizliğin saatin de sancılanıyor
Ben sana hiç kızmadım ki sadece üzüldüm o kadar
ben sana hiç küsmedim ki sadece içerledim o kadar
ben sana mecburum bilemezsin sadece ölümüne değerdin
gelip geçicidir bu halim sormazsın işte budur ahvalim
ben sana mecburum bir o kadar acılara dayanır ellerim
San maki ben şimdi yalnızım
ben hep böyleyim o yüzden alışığım
sen belki de yaşamadın benim gibi
o yüzden ben yalnızlığıma aşığım
belki sevemedim seni benim gibi
belki de bu yüzden sana gülemedim
Şakağıma rüzgar inceden vuruyor
gözlerimi kapatamıyorum ellerim direniyor
damar da dolaşan kan misali
kalpten kalbe duygular ağlıyor
hani neredesin arıyorum izini
rüzgar savurur misali beni
Kaderim de varsa o niyet kuşuna gerek yok
gönlüme girmişsen gecelerin günahı yok
canımı acıtır yakar yokluğun
sılayı özlemenin anlamı yok
yokluğunu almışsa duvarlar cansız varlıklar
resminin duvar da anlamı yok
Özlediğim tek şey senin masum bakışların
baktığın da içimin tarif edilemez bir hal alması
sonra buruk bir acı ile sonu gelmeyen yalvarışların
ve kuru bir yaprak misali ümitlerin rüzgar da savrulması
bir avuç toprak kabullendi ben içime sindiremiyorum
defalarca soruyorum nedendir sevdiğinin kaybolması
Neden soruyorsun mazimi adımı bil yeter
bakışlarım da anlatıyorum yaşadıklarımı
sadece gözyaşlarıma bak yeter
satırlarım da yazıyorum anılarımı..
bilmek ister misin neden hep ağlıyorum
kadere isyan değil saçlarımda beyazlar var
seni bekliyorum caddenin tam ortasındayım
rüzgar suratıma suratıma vuruyor aldırmıyorum
arada sırada bir ses fısıldıyor kulağıma
bekleme diyor boşuna gelmeyecek biliyorum..
sana bıraktım orada ki tüm umutlarımı
Sana bıraktım vicdanımı yargılamayı
sana bıraktım aşkımı yaşamayı
senet imzalayayım unut vazgeçmeyi
kararda bırakalım bir ömür boyu olmayı....
Sana bıraktım bütün şansımı
Olmuyor desem de Üstad yine olmuyor
hani için de bir Ukte kalır hep seni takip ediyor
yutkunduğun da kılçık gibi boğazın da takılıyor
sonra bir telaş düşer içime insan korkuyor be üstad
bir ara göz görmez şaşırsın neden çıkmıyor
ileri yutkunsan aynı geri yukunsan aynı be Üstad
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!