Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Toprağın kucağına teslim ederler bedeni.
Böyle oluşun elbette vardır bir nedeni.
Kimi uzun, kimi kısa ömürlü mahlûkatların;
Gideri tek yöndür, nedense yoktur döneni?

Diktiğin çınarları bir-bir budadılar,
Ektiğin tohumu susuz birakıp kuruttular,
Gömdüğün hurafeleri hortlattılar,
Çağdaş medeniyetin katledildi Atam.

Sevdiğini sevenler ölümsüz sanır,
Hele bitsin bal ayı o zaman tanır,
Güzellikler bitebilir, anılar kalır,
Hal böyledir, aldırma be gönül.

Münferitse ölüm ve de
varsa şan ve şöhretin;
Tabutun tek fakat, korteji anlatmaya gerek yok...
Olmuşsa bir felaket, sel, deprem misali;
Tabut yok, soy kırım gibi dozerle toplu defin.

Sınıfı yoktur ölümün şüphesiz,
Mutlak bir bahanesi olur biliriz,
Kimimiz çaresiz, kimimiz şehidiz,
Biz biriz, şehidimize üzülürüz.

Gönlümüzde asla ölmezsin,

Yumurtasından çıkmış yavru kuşu desem değil....
Deniz ya da dere kenarında çakıl taşı desem o da degil....
En dogrusu, kabuktan çıkmız kavrulmuş fındık tanesi , ya da;
Doğayla baş-başa, hür yaşayan insan nesli desek olur mu?

Dündü, unutuldu bile...
Bugün mü? Dopdolu çile,
Yarını kim nasıl bile;
Ömür sanki dün gibiydi.

İzi kalanlar yok değil,

Ömür dediğin nedir ki?
Çoğu gitti azı kaldı.
Vefasız çıktın yazık ki,
Damağımda tadın kaldı.

Bakarkör oldu kalp gözüm,

Süresi bitecek elbet bu ömrün,
Devranı dönecek şahlanan gönlün,
Azrail kapıyı çalarsa bir gün,
Arayıp sorana göç etti deyin.

Ömür denilen süreç benzer yaprağa,
Mutlaka dökülür, girer kara toprağa,
Biraz yan yatırırlar makber sapağa,
Ah sonrasını görüp de anlatan olsa.