Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Bugüne dadar görmedim bu ödlekleri,
Ahlaksız, şerefsiz, fırıldak dönekleri,
Kıç kılı olmak bir yana, şüphe etmeyen pezevenkleri.
Karısının üstündekinden şüphe etmeyenleri.

Yine fırtına var gönül dağımda,
Savrulur hislerim estikçe yeli,
Yol buldu gözlerden yağmurun seli,
Taştı yatağından yıktı bendini,
Kalmadı tek bir dal gönül dağımda.

Nasıl insanlık bu, bir de medeniyim diyorsun.
Hem öldürüyorsun, bir de süslüyor, sergiliyorsun.
Sen öldürmesen bile, gözleriyin önünde;
öldürülenleri görüyordun da gıkını çıkarmıyordun !
Sen insan mısın bay-bayan sözde medeni;
Benim aklımda kalacaksın gaddarın da adisi ebedi.

Kim rüzgara yön verebilmiş ki?
Kim depreme dur diyebilmiş ki?
Kim çığın önünde durabilmiş ki
Kikmetinden sual sorulmaz
Fırsat bilip de etme dünyayı dar

Kim rüzgara yön verebilmiş ki?
Kim depreme dur diyebilmiş ki?
Kim çığın önünde durabilmiş ki?
Hikmetinden sual sorulmaz.

Az göründün tez yok oldun
Yeter artık sabrı yordun
Başka sevda haram derdin
Sense bana serap oldun
Ne ummuştum neler buldum

Ferman dinlemez, nedir bilinmez,
Alın yazısı denir, karşı gelinmez,
Öyle mi acaba, aklım karışık;
İnsan eli var gibi ama söylenmez
Bir bakarsın, yayılmış bir tür hastalık.

Ben gam deryasından, feryat sesinden,
Bıktım kaderin cilvesi, talihin sillesinden,
Mahrum koydu sevdiğimin nefesinden,
Kahretmeyeyim de ona, kimler kahretsin.

Alsam başımı gitsem diyardan diyarlara...
Unutturur mu sence kedere sebepleri?
Kapanır mı acaba derin o açık yara?
Beni yine bulur mu dersin gam ve kederi?

Garip guraba, yani fakir fukara içindir bayramlar,
Bir de hepimizin varlığına vesile olmuş ana babalar,
Hele beğenmeyen, o güne gelmeyeceğini sananlar,
Çocuklarıyın da senin gibi düşüneceği hiç aklına geldi mi?