Sevgili Dostlarım,
Ben, ancak buradan sesimi duyarabildiğim için seslenişimi buradan yapıyorum ve sevgili Turan Orak'a diyorum ki.
Bizleri o güzel yüreğinden uzak tutmaya hakkın var mı? İnsan, yanlışlıklarla örülü bir varlık. Kızmış, üzülmüş, öfkelenmiş ne bileyim bir çok duygu yaşamış olabilirsin ama sen şairsin. Şairim diye buradaysak eğer, kırılganlığımızı esnek tutmak zorundayız. Aynı şeyi ben yapsam sen, olmaz ablam...sen gidersen biz ne yaparız demez miydin? Belki çok sık söyleşemiyoruz, hatır da soramıyor olabiliriz sık sık ama paylaşım adına, dostluk adına, sorunları bir süre buzdolabına, şiirlerini eski yerine asıp da git biraz dinlen gel...ama gel. Nedeni yüreğinde saklı olsun, dostluk kazansın...Ağızdan bir kere söz çıkar deyip de bahanelerin ardına saklanmadan dön...Hatırımız varsa...Yok ablam, dönmem de diyebilirsin...Ben de dostluğa olan inancımı yitiririm...Bilirsin ki rüzgar, her zaman insanın istediği yönde esmez ama kırılma, eğil. Fırtına geçince kaldır başını...Biz, buradayız.
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
