Edepli yaşamak ateş pahası
Arsızlık çok kıymet para ettikçe
Görgüsüzün gariplere havası
Yiğidin gönlünü yara ettikçe
Zehir olup bal içine süzeni
Görki görünesin tenhada çölde
Unutulmuş yanlızlığı hatırla
Sevginin şefgatin ağını örde
İnsanlığı merhameti hatırla
Ğeçmişe maziye birgün dalarsın
Güneşim olmasan bana doğmasan
Doğacaksan diye hayalin yeter
Kış olsa kar yağsa yolum olmasa
İçimdeki senin baharın yeter
Yanımda gölge ol üstümde bulut
Ayrıldım vatanımdan
Bir melekle .ele ben
Can canan durduramaz
Ne diyelim ele ben
Gitmek hayıra çıkar
Yazık olsun şu alemde insanlıktan batana
Zalim olup gariplerin derdine dert katana
Bir sor hele sessiz sessiz şu mezarda yatana
Zalim olup zalim sayıp hep feleğe çatana
Herkes kendi makam penceresinden
Nizamı görürse bakan insandır
Dertleri dinleyip sırrı saklayan
Aç yatan görürse yatan insandır
Ömer gibi adaletten şaşmayan
İnsan vardır dilektir
İnsan vardır direktir
Bedeniyle bent olur
Baba yiğit yürektir
İnsan vardır melektir
İnsan var mücevher paha biçilmez
Yanında pırlanta altın sanırsın
Tebessümü bahar kelamı melhem
Dilinden yarana ilaç alırsın
İnsan var velidir .ama görünmez
Cibrilim yoldaşı gösterdi seni
Ne güzel komutanmiş fatih İstanbul
Mekke Medine kudüsten sonra
İslami sırada şanın İstanbul
Miraca çıkıp sana bakanlar
Erimiş bedenler olmuş bir toprak
Varlığın yokluğun sırrı kabristan
Ne hayal ne gerçek arada insan
Rüyanın düşlerin sırrı kabristan
Aleme efkarı sağ iken atar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!