Canefşan eylesen ömrünü kula
Yinede vefasız sitemi bitmez
Altın olsan bilmez indirir pula
Yinede cidali öfkesi bitmez
Sevgin şahit etsen yüce mevlaya
Bir açsam gözüme inen perdeyi
Yeşermiş ovalar sahralar bizim
Kırsam nefsimdeki bağlı zınciri
Hükmüne verilmiş tabiat bizim
Arzunu yazacak kalem olmasın
Çürümüş hıyardan bir cacık olmaz
Yoğurdunu bozar mideni bozar
Cahille düşersen yola ahvala
Edebini bozar menzilin bozar
Kağırttan kaplandır kibirli gezer
Kimleri yormadı feleğin çarkı
Süleymana mezar oldu bu dünya
Insanoğlu düşmüş gaflete
Rahil olur beden fani bu dünya
Akın akın nesil nesil geçerler
Giderim buradan ta uzaklara
Bağrıma basarım taş bula bula
İçerimde derdim gönlümde sevdam
Yükledim kervanı yol bula bula
Gurbet eller bana meskanmı oldu
Yıktın gönül kürsüsünü hatrını
Yapması zor mimarıda bulunmaz
Sayfa sayfa yazdın hüzün satırı
Silmesi zor kalemide. bulunmaz
Göz yaşımla mürekkebi. yaptılar
Nasıl hesap vereceğim yüzünden
Günaha zorladı beni bu sevdan
Yıllar yılı kemiriyor içimden
Güve gibi yedi beni bu sevdan
Ateşin görmedim duman kör etti
Hedefim çok büyük nizamı alem
Hayal değil gerçeklerle büyüdük
Kürşat narasıyla bokurt sesiyle
Kılıç kalkan meydanlarda büyüdük
Ben türküm el hazır yoktur kefenim
Çanakkale dağlarında yükselen bir ses
Allah Allah dendi Çanakkale'de
Sel gibi kükredi şahlandı ordu
Bir cihat yapıldı Çanakkale'de
Bir tufan kopmuştu saldırdı gemi
Belki son sahnemiz belki son oyun
Kapatma gözümü çekme perdeyi
Belki son bakışım belki son veda
Kapatma gözümü çekme perdeyi
Gönlüme yar oldun iki kelam edeyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!