Turaç Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Zührenin evde bade
Badeyi satar yade
Badeler deve ile
Taşınır güde güde

Develer vadi vadi
Aşarlar tabi sedi
Kervanı tigin güder
Önler fesad hasedi

Tigin zühreye veda
Etmiş de çıkmış yada
Zühre der tigin feta
Malı verme afada

Tigin der zühre nokta
Evin star ufukta
Seninle vedalaştım
Kaldım kışta soğukta

Tigin yol mısır sümer
Kervanı gemi kam er
Hem yolu fars ve hazar
Hem herat maraş iber

Yolda görür bir turaç
Dolanı miraç miraç
Kanadı pat pat edi
Sadırı sanki siraç

Tigin der turaç konut
Konutum zühre tanıt
Turaç der zühre çadır
Anlatam kanıt kanıt

Der zühre hatun tarık
Çadırı tarih türük
Türük halk sefer ile
Ol evden olmuş yörük

Gölde yüzen bir angut
Der turaç zühre tankut
Hem zühre ekmek yapmış
Söylemiş ekmeğim kut

Gölde duran ak bir kaz
Söylemiş sözüz mecaz
Ben de derim zühre ev
Boyası beyaz beyaz

Tekir demiş kande ak
Patilerim pek ufak
Ol ak evi görmek çün
Gezerim şafak şafak

Söze karışan andık
Der zühre evde sandık
Zührenin sandığıyla
Enkidu demiş indik

Kurt söylemiş tigin gün
Gel anlat zühre dügün
Tigin der zühre gelin
Hatunu yerin gögün

Öküz de demiş duhan
Duhanda zühre kahan
Kahan söylemiş zühre
Ol evin turan mahan

Geyiğin sözü sedir
Sedirde zühre bedir
Der ki evimde adem
Adem de benden südur

Faruk Bakuri