Bir çift turaç gördüm, mısır tarlamda,
Hüd dü dü, Hüd dü dü, öttü de öttü.
Mutlaka âşıktı birbirlerine,
Nağmeleri bana yetti ha yetti.
Dişisi boz idi, erkeği renk, renk.
Korunması lazım, bizde var bir tek.
Öterler seherde, verirler ahenk.
Neşeme neşeler, katı ha kattı.
Uzun yıllar görmemiştim doğada,
Gelin görün, bir çift benim tarlada.
İnşallah görürüm, yarın bir daha.
Bende gam kasavet bitti ha bitti.
Osmaniye’m turacıyla, övünsün.
Kaybederse ağıt yakıp dövünsün.
Kıymayın sayısı, milyonu bulsun.
Kaygısı içimi yaktı ha yaktı.
05.MAYIS.2008
Kayıt Tarihi : 5.5.2008 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turaç; keklik büyüklüğünde, Çukurova ve özellikle Osmaniye’mizde yaşayan nesli tükenmekte olan çok güzel bir kuştur. Özellikle akşamüstü ve seher vakti yüksekçe bir yere çıkarak öter ve bulunduğu ortamın neşe kaynağı olur. Şiirdeki vakayı bizzat yaşadım ve kaleme aldım. Saygılarımla. BİLGE ATAM
Tebrikler.
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (2)