boğazıma kadar batmışken aşka debelenmek nafile çaba
kaçmak imkansız gözlerinden yanık kokuları gelirken yüreğimden
hafızam doluyken bu aşkın yaşanmışlıklarıyla
neyi saklamaya çalışıyorum elden
haykırmak istiyorum tüm dünyaya ismini
seviyorum demek istiyorum ben bu kadını
bazen kendimi kullanılmış hissediyorum senin tarafından
herşeyi kendin için istediğini kendin için yaptığını
benim sadece alet olduğumu düşünüyorum ta en baştan beridir.
ben etrafımda hiç rastlamadım sen gibi bir karaktere
ben senle yaşamayı denemedim ki hiç nasıldır bilmem
hep hasretine alışık gönlüm hep acılara şarkılarda aradım seni şiirlerde özledim seninle geçen bir gün nasıl olur geceler koynunda nasıl son bulur tatmadım hayal ettim gözyaşı döktüm unutmayı hiç istemedim mucize beklemedim
seni ilk gördüğüm an yaşadığım kısa hayatımın en mutlu anıydı
gözlerimizin buluşması içime akan sıcaklık tattığım en güzel duygu
gülüşün bakışın aklımı başımdan almış, gidişin yüreğime ilk yangını salmıştı
uykusuz geceler başlamıştı aşkın kalbime düşmüştü birkere
HAYAT TAHTADAN KÖPRÜ YIKILDI YIKILACAK
DERTLERİM DERMANSIZ HALİM VAR AĞLANACAK
SAVRULMUŞ GİDİYORUM AKINTIDA SAL MİSALİ
bir duruşu olmalı insanın şu hayatta eğilip bükülmemeli
yaprak gibi savrulmamalı ordan oraya
ilkeli olmalı insan savunduğu değerler olmalı kırmızı çizgileri olmalı dur diyebilmeli yeri geldiğinde karşısındakine
zavallı görünmemeli yaşadıklarının bir anlamı olmalı
insan olmak bazen çok yoruyor beni,keşke diyorum hayvanlar gibi iç güdülerimizle haraket etsek,sadece içimizden geldiği gibi yapsak hiç düşünmesek sorgulamasak yormasak beynimizi hatta beynimiz olsasa yesek içsek hayatı olduğu gibi yaşasak akışına bıraksak herşeyi doğanın kurallarına göre yaşasak duygularımız olmasa acıyı özlemi hasreti silse kalbimizden bir el
sevgi denen duyguyu çıkartsa kalbimizden bizi yaratan
sadece atmaya yarasa yaşamsal olarak başka tepki vermese.ellerimiz yemeğimizi parçalamaya yarasa sadece bir başkasının elini tutmasa hiç gözlerimiz avımızı yakalamak için odaklansa başka bir göze bakmasa büyülenmese başka organlarla bağ kurmasa kalp beyin gibi sadece işini yapsa günlük işlerimiz aç karnımızı doyurmakla ilgili olsa zaman mekan farketmeden kıvrılıp bir köşede uyusak herşeyi ortada yaşasak kasmasak günlük kaygılardan çekişmelerden uzak huzur dolu bir hayat yaşasak ömrümüzde hayvanlar kadar olsa hatta kelebeğin ömrü kadar bir gün. koskoca bir gün.
hani seni yerden yere vuruyorum ya bazen şiirlerimde
belki çok kızıyorsun bana madem bu kadar eleştiriyorsun
niye beni hala seviyorsun diyorsun.
bunu bende diyorum biliyormusun
belki yüzlerce kez bilmiyorum nasıl birşey bu,
ne biliyorsun da yargılıyorsun hislerimi
ne gördün de nasihat ediyorsun bana
nasıl böyle konuşuyorsun nasıl bir üslup bu
niye haykırıyorsun yüzüme yüzüme
hiç geçmedin ki sen geçtiğim sokaktan
bu akşam hesap kapatmaya oturdum klavyemin başına
yılların birikmişliğini yüreğimin yitirmişliğini paylaşmaya
derlerki hiç bir hesap öbür tarafa kalmaz kapanır
belki de bu sayede acılarım azalır
yıllar yılı hep nedenler aramıştım sonuçlara aldırmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!