sen benim, hiç sevgilim olmadın biliyormusun,
seni ilk gördüğüm an çarpıldım, işte hayatımın sonuna kadar bakmaya doyamayacağım o gözler dedim.
ve o günden beridir, sen benim öbür yarımsın.
aklımdan hiç çıkaramadığım, yaşadığım her anın
sebebi, kalbimin her çarpışında ki ritmisin.
keşke bin ömrüm olsada, senin için yine harcasam,
1989 1 kasımıydı günlerden hangisiydi hatırlamıyorum
Cumartesileri arardım seni hep muhtemelen cumartesiydi
Şafak 17 sayıyordum sana kavuşmaya 17 gün vardı
Aslında 35 günün varken göreve gelmiştim 6 günlüğüne
Her gün birlikte geçmişti el ele göz göze
Tek kelime etmemiştin olacaklardan
anlamıyorum sanıyorsun seni değilmi, ama evet anlıyorum
hakvermiyorum zannediyorsun ama çok haklısın biliyorum
aklınla kalbin bir kavga içinde elbette görüyorum
benim kızma sebebim sana, taraf tutuyorsun
hep aklına hak veriyor, hep onu dinliyorsun
birde kalbini dinle bakalım ne söylüyor ne istiyor
anlamaya çalışıyorum olanları aklım almıyor
ne yanlış yaptım sana inan bilmiyorum
niye ceza kestin bana niye darıldın
doğum günümü bile es geçtin beni çok kırdın
ihmal mi ettim seni gel dedin gelmedim mi
aradın da meşkulmüydüm sana ses vermedim mi
Ağlamak güzeldir sezenin şarkısında söylediği gibi
Ben bir bakır kaba dolan damla damla su gibi
Dolar dolar patlar koy veririm göz yaşlarımı
Buna bazen seyrettiğim bir dizi sahnesi sebep olur
Bazen romantik bir şarkı
Sebep ararım bazen ağlama saatimin geldiğini hissederim adeta
kalbim hesap kesiyor tüm yaşanmışlıklara borçlu çıkıyorum her seferinde
acıtıyor canımı almak üzere olduğum kararlar
değersiz hissettiriyor bana düştüğüm hatalar
kalem kırmak bana göre değil herşeye rağmen
başka türlü dinmez içimde kopan fırtınalar
boşa yaşamış olmak mı hayatı koyan aldatılmak mı
her defasında nasıl başarıyorsun beni ala bora etmeyi
nasıl hissediyorsun kopacak kıyameti
beni şaşırtıyorsun hep beklemediğim anda
hep ters köşeyim sayende
birşey yapıyorsun kayıtsız kalamıyorum
ufak bir dokunuş geri sarıyor duygularımı
soru işaretleri ile dolu bir ömür yarım kalmış bir sevda
,imkansızı yaşamışım
iki kişi çıktığım yolda hep yalnız kalmışım
sırtımda bıçakla dolaşıp durmuşum katilime aşık olmuşum
benimde tıkandığım anlar olur herkes gibi bu hayatta
kala kaldığım, far görmüş tavşan hallerim
çocuklaştığım omuzlarımdaki yükü sırtımdan atmak istediğim
mutluluğun kelime anlamından başka birşey ifade etmediği
rutinden çıkmak istediğim maceracı ruh halimin ortaya çıktığı
isyankar yanımı bastırmadığım ateşe körükle giden
biz başkaydık seninle sevdamız başka
herkes imrenirdi herkes yakıştırır
bilmiyorum gördün mü daha sonra böyle
bir aşk etrafında
ellerimiz dudaklarımız hiç ayrılmazdı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!