pusu kurmuştum bu savaşa
kopacaktı fırtına dünden,
kar altında beklerken.
ordan oraya uçarken,göcmen kuşum;
actıgım kollarıma konmadı
yere düşerken.
Çiçeği burnundaydı aşkımın,
Kar yağmadan dalıma;
Baharda soğuk vurmassa
Gönlümün bir köşesinde;
Beklerken kapı eşiginde,
Gelecekse sevdam gelsin! ...
Kaç gece uykusuz kaldım bilsen,
Bir an gözlerimi kapayıp dalsam,
Her uyandıgımda rüyanla uyansam,
Hayra yorardımda,
Gelmezsin bir gün.
Şair lik bu olsa gerek
Kimsenin görmediğini görmek;
Kimsenin hissetmediğini hissetmek;
kimsenin yaşamadıgını yaşamak;
Ama hep yalnız kalmaktır,
Çok sevmiyeceksin benim gibi! ...
Benim demiyeceksin hiçbirşeye,
Sevdiklerimi elimden aldıkları gibi!
Her zaman kırıldım, üzüldüm,ağladım,
Unutmadım, unutamadım sevdiğim seni! ...
Aşık olmak için;
Veysel gibi körmü olmak lazım!
Mecnun gibi çölemi düşmek lazım!
Ferhat olup daglarımı delmek lazım!
Bir gülü koklamak yetmezmi?
Koca kapılardı yüzüme kapanan,
Vurulmuştu zicirler üstümden,
O andı bütün hayellerim yıkılan,
Özledim herşeyimi birgünüm geçmeden,
tepemden dökülen,kaynar suydu bende.
Zonguldak'tı benim gözlerim
ona bakarken;
Bilemedim ondaki gözleri
Soma'mıydı yanarken
Okyonuslara dalmıştık
Çocukluk hayallerimizle,
Süslüydü geleceklerimiz.
Hesapta yoktu küçük bedene,
Büyük giydiklerimiz
Her yaşda büyüyendi
Sadece adımlarımız.
Bugün bayram;
Kara'ydı bayram;
Çook yıllar önceydi,
Benim kanayan yaram.
Candı kara topraga düşen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!