Eli boş gidersek bu dünyadan,
Beş vakit namazı kılmadan,
Yanmışız biz mahşere varmadan,
Bagışlarmı cümlemizi yaradan?
Allah aşkıyla yanmadan,
Ne leylalar nede hülyalar beni üzen.
Kalmadı bu dünyada düzen.
Ne seven belli nede sevilen.
Ne deniz nede okyonustur bizi ayıran.
Aşktan sevgiden anlamayan
Bakar ama görmeyen o yalancı GÖZLERdir*TUNCER
GÖÇMEN KUŞUM
Ne zaman gurbete gitsen,
Sende sevinc bende hüzün...
Sevmekle gecer benimde
Gecem gündüzüm..
Yine uctu benim
Aslan sanırdım bu ormanın kralı.
Farenin kediyi maskara edişini.
Kurtların kocayıpda dağa çıkışını.
Köpeklerin meydanı boş buldugunda.
Bacagımı verdim bende! ....
Bir fidandım; ayaklarım yere basarken.
Sevdigim var; beni sever diye beklerken.
Asker ocagında ocagım sönerken.
Bu beden yaşayan ölüyken,
sildim bu hayatı ben! ...
Niye telgraf çektiniz, bilmiyorum! ..
Beni merakta bıraktınız sormuyorum! ..
Uzaklardayım, çagırdınız geliyorum! ..
Banada söyleyin derdinizi,
Bilmek istiyorum!
Sen hasret bırattın kendini, sevenlerine...
Adını işleselerde, nakışlı mendillere...
Güzelliğin ne göze gelir, ne dile...
Ben söylemezsem sevdiğimi...
Ben görmezsem o ğüzel gözlerini....
Neye yarar? ...
Gecenin karanlıgında gelin üstüme.
Yalnız bulmuşken binin omuzlarıma.
Kar yagmışken benim daglarıma.
İstemem artık! dogma geceme ay,
Gündüzüme güneş.
Dogan güneşti vatanımda.
Herkes mutluydu, bayrağımın altında.
Kör kurşunla yere düştüğünde.
Akıttı göz yaşlarımı,
Bizim şehitlerimiz...
Bu kadar can veren içinde
sana can veren bir ben olsaydım
cennetteki gül bahcesinde
elindeki kokladıgın gül olsaydım
sevgileri ayırmak kader degilmiş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!