1.
kanatlarımı açtım
her şey senin içindi yine de özgür kılamadık birbirimizi
mesele kanatlarımızın olmaması değildi
yere çakılma kuşkusu hiç değil dedim ya fazlasıyla hayal kurdum
senin için beni dönüştüremedin olsun o küçük adamların
1.
bir dost kadar yakınız birbirimize
solumdan akıp giden dereyle
sanki içindeki kurbağalara
söz geçirsin diye akıtılmış suları
1.
tanrının gölgesi altında yaşıyorum
haramisi oluyorum yüreğimin kanmıyorum
resim yapamıyorum rakı içiyorum yerine
keyifliyim seyyahım aşığım
arayıp soran olmadı
bütün gün
kendi kendimle yaşadım
hani yalnız insanların
uydurdukları oyunlar vardır ya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!