Adım romantik,
Soyadım kırgın;
Seni sevdiğimden beri
Adımı romantik koydu dostlarım.
Çünkü
Her rüzgâr esişinde düşen yaprağa
Sen sustun,
Kış geri döndü tüm kasvetiyle.
Amansız bir rüzgârla çalkalandı
İçimde büyüttüğüm gelinciğim.
Ve gökyüzü
Yıldız döktü suskunluğuna.
Bana seni anlat
Gördüklerimi değil, göremediklerimi.
Tane tane, yalın ve bi taraf
Acaba diye düşündürmeden,
İkilemlere düşürmeden.
Öyle bi anlat ki,
Bir cigara tellendireceğim.
Ve dumanı resmini çizecek
Gök kubbede.
Bir kahve kaynatacağım kendime
Odun ateşinde
Bol köpüklü
Avluyu izliyorum penceremden
Yağmur çiseliyor
Hafif bir rüzgar.
Ve sarı bir yaprak
Can havliyle tutunmuş dalına
Aşk boğazımda düğümleniyor
Bu gün pek erken karardı hava,
Oysa daha sabahın sekizi.
Yapacak işlerim vardı.
Civcivleri yemleyecektim,
Çiçekleri sulayacaktım saksıdaki.
Yüzümü henüz yıkamıştım.
Ve bir şiir daha çıktı yola
Beşe çeyrek kala
Uzun bir aradan sonra
Bir nisanın gün batımında
Apansız
Düşünmeden.
Yalnızlık çöktü,
Her yanım kör karanlık.
Hislerim öksüz,
Hislerim yetim.
Yetiş imdadıma
Ses ver hasretim.
Sevgili üstad,
“Yaş otuz beş yolun yarısı eder”
Demiştin ya bir zamanlar.
Artık öyle değil
Yarılanmıyor şimdi yollar
Ve gencecikken toprağa düşüyor canlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!