Bana bak
Sorma bana yine nerde bahar
Ki bir hayata kaç bahar sığar?
Evet, güzel belki o lavantalar
Ama anlatma bana artık masal
Anladım ki
Her kalışın ve bakışın ardında
Bir başına gidiş var
Her daim akan nehirlerin sonunda
Bile bile bir bitiş var
Filmlerdeki gibi bir aşk yaşasam
Film olduğunu bilmeden
Bir gece uyansam seninle
Sabahları beklemeden
Artık gel ki bu hasret Dinsin
Aşkın hazzı yüreyime İnsin
isterse ömrüme menekşeyi Diksin
Yeter ki yeniden üzerime sevgi Sinsin
Yine bu mevsimde bu Rüzgar
Yandığında kalbimdeki yangında son Gül
Çok geçmeden olurdu bir parça Kül
Olmasaydı çünkü içimdeki ruh bi türlü hür
Ötmezdi bile belki gönlümdeki o Bülbül
Feryadım! Rabbime kainat dolusu Şükür
Uzakların ardından yine buraya gel
Anlat farklı duyguları derinden İçsel
Düşünme asla kalbin buna ne der
Çünkü o hep daha fazla bir bedel ister
Göster mesela ordan bana bir Emsal
Bir var oluş ve yok oluş onun sessizliği
Yerinden koparan
Belki düşünmeden gösteren
Gerçek bir anın esintisi ve keskinliğini
Bazen, İçini sızlatan ancak susan
Kalpsiz esareti
Ruhumu bu fani dünyada kıpırdatan
Aklımı bu kargaşada karıştıran
Yok ki senden başka bana bunu yapan
Yalnızca varlığınla beni Başkalayan
Heyecanından bir parça koparan
Unutma sevgili
Kapalı bir yaz günü heyecanı
İkimizi de kendine hapseden
Eş eden, yağmurun akan gözyaşını
Gülü tomurcuklardan aşan
Uçan, bozkırdan akan ırmağı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!