Tünaydın Hayat
gönlü kırık acabalar yaşattı günler
kimi yanlış anladı, kimi hiç anlamadı,
doğrular hasretimiz oldu
kimlerin defterinde hala adımız var
kimlerden silindiğimiz endişeleri.
kimine ise duyuramadık suskunluğumuzu
çözümsüz endişeler yumağında
düşmiyen cemreler gibi,
kavlimiz kaderle çakışmadı
çok zaman ahengimiz tutmadı
an geldi zaman vakte yakışmadı
an geldi vakte mekan yakışmadı
bitmedi zamana karşı yarış
peşinden telaşlı kayıplar
ve koca hay huylar
Değer miydi değmez miydi,
sağlaması yapılmamış hesaplar gibi
Yaşam; kader denen örgüyü işledi durdu
nerede duracağının sırrını keşfedemeden
konaklamak bir yerde,
dostça,sıcacık,
ama gönülde
ama yürekte,
isterse sadece
adres defterinde,
yeter ki bir kaydımı bilmek,
kolaydır o zaman
dertleri silivermek
hatta önemli bile değildir
sessizce ölüvermek.
Kayıt Tarihi : 20.11.2009 14:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O günlerde Günaydın Hayat diyemeyip Tünaydın hayat deme yaşına gelmiş olmamın üzüntüsü içinde garipleşen hislerimi şiir adına satırlara dökmüştüm.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!