Tunahan Özcan Şiirleri - Şair Tunahan Özcan

Tunahan Özcan

Kulağıma mırıldayan
Kuş hengâmeleri
Bir serçe bir kumru
Asır olmuş dallar omuzları bükülmüş
Ceviz ağacının, omuzlarında serçe
Göz kırparak nağme söylüyor

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Yelkenli geziyor
Denizi olmayan şehrin kıyısında,
Fırtınaya aşina yapraklar söylemiş.
Hareketsiz, süngü gibi insanlar

Yeşil kanlı elma mı susturdular!

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Gök mavi, bulutlar şemsiyem
Renk renk mermiler, siper almış.
Ağaçlar mevzi.

Talebe miyim yoksa asker ? Ümmi
Kimi masum, kimi yaralı.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Ben ağaçlara şiir yazarım
Budanmamış, sahipsiz dallarına
Yaprakları toprağa karışmış,
Erimiş yapraklarına.
Ben vakit bilmem,
Soğuk suyun uyandırışına

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Gözlerimin üstüne birileri yerleşmiş
kaldırmak için kabza mı gerek
Kalın kitaplar arasında
Ölüler
kadavralar
Ceset torbalarındalar.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Kara bulutlar süslemiş saçlarını
Elim pençe, buz, yıldız gibi
Mesela, mezarlıktaki çam ağacına konmuş,
Güvercin gibi.
Yalnız mezarlıkta mıdır ağaç?
Bir çıtırtı, çıplak toprak ve bembeyaz.

Devamını Oku
Tunahan Özcan

Korkar oldum,
Soğuktan, sokaklardan.
Geceleri tahta pencerelerin darpından
Rüzgarın tahta ocakları sallamasından.
Bir göz, dört engel
Hayli beni işitiyor, geziyor

Devamını Oku