Yaz oldu bana kış
Hem de kara kış
Kanımın akışı bozdu beyaz karda huzuru
Hüzün damarımdan boşanırken şırıl şırıl
Ne şiirler aktı canımdan öteye
Kış ama nasıl kış;
İşte tam olarak buyum ben.
Yetenekli ama yetersizim!
Adolf’un tablolarıyım, çıkmadım günyüzüne
Tam da 7 yaşında terk edilmiş bir çocuk hüznü var bende
Hayat okuluna da tam yaşında başlamış gibi
Söz veremem, güleceğime, bir sonraki güne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!