Penceresi Tuna'ya bakan şehirlerden inip giderken şençalar
Sarnıcında susuz kalmış bir kuyuydu dibine düştüğümüz yanan
Adını vapur güzeli koyduydum
Bütün su içmişi birhoş su kıyılarını karşı yakalarda gezdirip getirdiğim
Hani öğrendim öğrenmesine kendinden zamanla
Nasıl incitmeden koklanır nazikliği bir gelinciğin
Ve nasıl günahtır eğilip koklamadan kitaba cürüm artıran
Unutmuşum...
Zamanla üstü solmuş bir kağıtta hala koyu
Kırmızı bir yazı
Yarın Salı
İkindi sonrası akşam altı üzeri
Penceresinde üzülüp asılı kalan bulanık gözlerini
Tunadan delice kumru kadına not düşen
Fakat güvercin uçuruyordu güneğilimi pervaz
Fakat gelin...Sütbeyaz rengi ve ayaz
Lakin mühürsüz ve öyle dalgındı bakışları
Yelkenleri açık bir denizdeymiş de sanki
O viralarda sevdalı
Seyfi Karaca........Şubat / 11
Seyfi KaracaKayıt Tarihi : 10.2.2011 14:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!