Be en az aydınlıklar kadar sevdim karanlıkları, su kadar susuzluğu, tokluk kadar açlığı...
En az açık kapılar kadar sevdim kilitli kapıları, denizler kadar kurak sahraları...
Mutluluklar kadar çok sevdim acıları, gülümsemeler kadar da ağlamaları...
En çok çocukları sevdim ve hep çocuk kalanları. En çok sevmeyi sevdim, hatta son kalan kırıntıları...
Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Devamını Oku
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı