akşamın geceye döndüğü yerde
kartallar dönüp duruyordu vadide
ancak yarılamıştım yolu
rüzgarın ıslığı titreşim doluydu
sağda, solda gölgeler dolaşıyordu
nedir beklediğin diyordum kendime
tırmanıyordum engebeli uçurumlardan
ay karanlığı altın ışıklarla donatıyordu
o kimsesiz köye ulaştığımda
sanki vahim sesler tınlıyordu
belkide bana öyle geliyordu
Ben, on altı yaşındayım ve babam için
çıkmıştım vakitsiz yola
üç yerinden kırığı ağrıları uyutmuyrdu
geceni kaçıydı umursamadan
düşe kalka ilaçlar elimde
yol aldım tüm gece
Kayıt Tarihi : 30.8.2025 21:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!